Czas pandemii pozwolił nam na chwilowe zatrzymanie się , na zastanowienie się co w życiu jest tak naprawdę ważne. Jest to też czas, kiedy więcej czasu możemy poświęcić na czas spędzony z książką. Jednym z zajęć jakie zorganizowaliśmy w ramach projektu pod nazwą „Okno na Świat, gdy „okna” Świata zostały zamknięte” były warsztaty poświęcone książce, jak ważną rolę pełni ona w życiu człowieka. Uczniowie wysłuchali dwóch tekstów przeczytanych przez nauczyciela, które pozwoliły zrozumieć, jak rzadko ludzie mówią sobie miłe słowa, darzą się komplementami. Przeprowadzony eksperyment, podczas którego uczestnicy zajęć za pomocą długopisów zniszczyli tekturowe kartoniki, pozwolił im dobitniej zrozumieć , że słowa też potrafią mocno ranić i, że raz wypowiedziane w złości przykre słowo trudno cofnąć tak, żeby nie pozostawiło po sobie śladu, nie można go już wyrzucić zarówno z serca, jak i z pamięci. Następnie każdy z uczestników zajęć otrzymał po jednym kamyczku i cukierku, uczniowie zjedli cukierka, później włożyli kamyk do buta i przeszli się wokół sali, po tym teście wychowankowie stwierdzili, że bardziej zapamiętali ból pięty. Po dyskusji doszliśmy do wniosku, że : Każdy z nas jest szklanym człowiekiem, tylko nie wiadomo, które słowo nas zniszczy”.
Do zajęć wykorzystano teksty dwóch bajek:
- Bajka o gwoździach,
- Szklany Człowiek.
Teksty dostępne w Internecie. Przeczytaj, warto!
